Helaba,
Vandaag was wel een heel emotionele dag. Gisteren avond met de caminovrienden samen gegeten en voor de (voorlopig) laatste keer in een albergue geslapen. Een ding dat ik niet ga missen zijn de snurkers denk ik ;-) Vanmorgen was het dan daar. het onvermijdelijke afscheid. tranen met tuiten natuurlijk, maar die horen erbij. Maar ik ga toch nog een beetje mee naar Santiago, want kristinas wandelstokken waren kapot en ik heb de mijne gegeven om door te gaan. Ze woont in duitsland dus dat was dan ineens een reden om nog eens af te spreken he. Maar ik ga dus mee...
Daarna een lange busreis naar Madrid, waar ik dus nu ben he. Morgen is het tijd om te gaan verkennen. Heb gewoon een beetje inkopen gedaan en een beetje rondgewandeld. Nu ga ik mezelf nog trakteren op een wijntje denk ik, dan slaap ik goed.
Op dit moment zal ik blij zijn dat het dinsdag is, want alleen op de camino is super, maar alleen in een grote stad is toch iets anders hoor... maar ik maak er het beste van en wie weet wat gebeurd er nog allemaal ;-)
Dikke kus aan iedereen
Trien xxx
Hola Katrien,
BeantwoordenVerwijderenJammer dat het niet lukt deze keer maar beter terug thuis met 10 tenen dan met negen in Compostella. Volgende keer zal het zeker lukken!!!
Onze leraar Spaans vertrekt binnenkort om hetzelfde te doen maar dan vanuit België. Hij plant om 4 maanden onderweg te zijn!!!
Groetjes uit Buenos Aires,
Luc en Marleen
Hey supergirl,
BeantwoordenVerwijderenIk vind het ontzettend jammer voor jou dat je die bijna onmogelijke beslissing moest nemen maar voor ons ben je nu al een winaar.
We zien ons Trientje liever terug gezond en wel terug en weten dat het jou de volgende keer zeker zal lukken !!!!
Geniet nog van de volgende uurtjes en van een ervaring die je niet meer kan verliezen...
Dikke kus
xxx
Kat, John, Yannis