zaterdag 30 mei 2009

nieuwe schoenen , nieuwe moed

helaba,

Ben gisteren dus zoals ik al schreef naar de dokter geweest. Die was heel onvriendelijk, maar dat terzijde. Er was dus nog steeds een infectie op de teen. Ze heeft me meer antibiotica gegeven en ook nog een zalf. Een dag rusten was niets te veel. Dus heb ik mijn gezondheid voor laten gaan en heb ik besloten om een dag in Burgos te blijven. Deze ochten wel heel leuk natuurlijk, want ik kon uitslapen tot 7u!!!!! :-)
Gister avond heb ik geregeld dat ik hier nog een nacht kan blijven in de Albergue. Normaal mag je maar 1 nacht blijven, maar omdat ik een papier van de dokter had, was het wel mogelijk om nog een nachtje te blijven. Ik moest wel deze morgen om8u buiten en om 12u terugkomen. gek, maar wel oke. gelukkig kon ik mijn rugzak wel hier laten.
Deze morgen toen ik mijn zak aan het pakken was, kwam enseja een Canadees meisje me zeggen dat ze ook zouden blijven vandaag. Ze had heel de nacht wakker gelegen, met buikkrampen en de gebruikelijk gevolgen vandien en wandelen zou neit echt een goed idee zijn. het lastige deel is dat we iedereen moesten achterlaten, maar als het zo moet zijn zien we ze nog terug. we gaan proberen stukje voor beetje een beetje in te halen en dan lukt dat wel. Deze morgen ben ik dan na het ontbijt naar Decathlon geweest en ben nieuwe schoen gaan halen. De mijne waren een maatje te klein en daardoor heb ik nu de zwerende teen he. Wat normaal een zeer goedkope vakantie zou moeten zijn is een beetje duur geworden, maar die is het wel waard voor mij. de nieuwe schoenen zijn misschien een beetje een risico, maar zonder kanik niet verder dus... Ik heb echt terug goede moed voor morgen en alles zal wel loslopen. De zalf blijkt ook aan te slaan, want de teen zag er al een heel pak beter uit deze morgen. Ik ben echt blij dat ik morgen terug kan wandelen, kijk er echt naar uit.
Laat jullie morgen wel weten hoe het is geweest. Hoe dan ook, ik zal er geraken!!!
Dikke kus
Trien xxx

PS Alex, die fouten sorry maar is hier qwerty, ben dat niet gewoon en ik wil ook zoveel vertellen dat ik soms niet zie wat ik schrijf ;-)

vrijdag 29 mei 2009

zwerende tenen kanik missen als...

Lieve schatten,

hier ben ik weer. Gisteren was een goede dag. Vrijgoed geslapen. ben wel in het midden van de nacht van kamer veranderd, omdat er in de kamer van 14 mensen zeker wel 7 snurkers lagen. maar eens een nieuw bedje gevonden ging het perfect. Gisteren dan een 23.5km gedaan naar san juan de ortega. s Morgens geprobeerd mijn schoenen aan te doen en dat ging goed tot een 10 km verder. Mijn teen begon echt pijn te doen en op ongeveer een 11km van het einde heb ik weer mijn sandalen aangetrokken. Spijtig want met de schoen wandelen is echt wel een een leuke afwisseling.
In san jua de Ortega. (Een heel klein plaatje dat bestaat uit een paar huisjes en een klooster, waar ook de Albergue was) heb ik dan mijn een bang hartje mijn sokken uitgedaan en mijn vermoeden was juist. Het zag er niet goed uit. Ik had ook nog maar voor een 1.5 dag antibiotica. Thor een Deense jongen die voor dokter studeert zei me van toch terug naar een arts te gaan omdat het er niet goed uitzag. Dus vanmorgen opgestaan en een aantal kilometer gewandeld, maar de pijn was echt niet goed. Het viel me heel zwaar, maar heb toch een aantal kilometer de bus moeten nemen. vertel liever eerlijk wat er hier gebeurt. het is nu eenmaal zo. :-( Voor mezelf aanzie ik het een beetje als een faling en de traantjes komen weer als ik het hier neerpen, maar mijn gezondheid moet ik echt laten voorgaan. Ben nu in Burgos, een prachtige stad met een mooie albergue en ga hier sebiet terug een dokter opzoeken. Ik moet even afwachten wat die te vertellen heeft dus vanavond zal het verdikt volgen. Ik hoop dat alles een beetje meevalt,want wil morgen echt wel verder wandelen!!! Spieren gewijs gaat alles heel goed dus. Duim even mee voor mij en ik ga nu nog even een potje huilen denk ik. Dit valt me echt heel zwaar.
Dikke kus

Trientje xxx

woensdag 27 mei 2009

nog een beetje foto's + een beetje uitleg






















Lieve schatten


Zat er een beetje naast. Ik heb 238.4km gedaan en nog engeveer inderdaad vake nog 539 ongeveer te gaan. Ik heb twee uurtjes geslapen, maar de maag is niet zo goed. Hoop dat ik vandaag nog goed kan slapen en dan zal het morgen wel weer beter gaan. Vanavond is het champions leage finale Manchester Barcelona dus iedereen is hier natuurlijk paraat :-)

Dikke kus


Trien

Soms gaat het al eens eenbeetje moeilijker...

Hela,

Vandaag van Santo domingo naar Belorado gestapt. Dat is ongeveer een 26 - 27 km. Maar het ging niet zo heel vlotjes. Ik denk dat ik een beetje moe ben en dus ga ik sebiet een beetje slapen. De nachten zijn hier goed, maar als er zo veel mensen bij je liggen wordt je al gauw eens wakker he. Dus deze morgen vertrokken. de teen is aan het beteren, maar de blijn tussen mijn grote teen en de tweede is nog steeds ontstoken. Het goede nieuws is dat al ik even wandel het niet zo pijn doet. Al heb ik het idee dat mijn voetjes naar botinnen vragen, of misschien naar en beetje afwisseling. Gisteren had ik niet zo veel gestretched dus dat heb ik vandaag wel gevoeld. Had heel veel last in de liesstreek en zo, maar ik heb het rustig aan gedaan. 5-7km wandelen en dan even iets drinken, iets eten een beetje rusten... Zo gaat dat ook natuurlijk. Ik heb tijd he. Vond het wel een beetje spijtig want voor de rest gaat het wandelen echt heel goed. Mijn bene blijven fris en zo. Maar ja. sebiet en beetje slaap kan wonderen doen he. Morgen is niet een zo heel makkelijke etappe, maar het is vaak klimnmen en dat doe ik graag dus, dat zal ook wel weer lukken. Zolang de teen aar geneest ben ik een blij meiske. We zitten hier vandaag in een wederom mooie albergue met dikke matrassen dus.... Ik denk dat ik vandaag gewoon een beetje een off day had, maar die moeten er ook zijn natuurlijk Morgen is een nieuwe dag en de weersvooruitzichten sijn goed. een beetje zoals vandaag. Niet te warm en zonnig. Perfect om te wandelen dus. Morgen ga ik proberen mijn bottinnen terug aan te doen . De teen is niet meer gezwollen dus, misschien een aantal kilometerkes en dan terug wisselen. Ik zit qua kilometers nog perfect waar ik moet zitten. dus ik maak me nog geen zorgen. eer zijn veel mensen die zeggen dat ik omwille van die blijn een dag moet rusten, maar ik probeer dat toch uit te stellen want dat wil zeggen dat ik de bus moet nemen. Lucje, om op jou vraag te antwoorden... ik denk dat ik nu ongeveer een dikke 250km achter de rug heb. Ik zal het staks een nakijken en dan nog even op de blog zetten. Als je het zo bekijkt, is het misschien nornmaal dat ik eens een minder dagje heb natuurlijk he :-) Satiago is een beetje verder dan 755 km. Het zal ongeveer een 806km zijn dus Nog een dikke 550 te gaan. maar het komt dichterbij en als ik moe ben of pijn heb is dat hetgene wat mij doet wandelen. En het feit dat jullie aan me denken natuurlijk he ;-)
Ale, ik ga nu een beetje slapen, maar zal daarna proberen nog een paar fotokes op de blog te zetten en uitrekenen hoeveel ik juist gedaan heb en hoeveel er nog moet volgen.
Dikke kus

trienie xxxxx

dinsdag 26 mei 2009

En nog ne kilometer... ;-)

Hey there,

Aangekomen in Santo Domingo de la Calzada. Vandaag 21 km gewandeld en nog steeds op het juiste traject. gisteren samen met Alex gewoon een beetje salade met brood en kaas gemaakt. Heerlijk!! De pelgrimsmaaltijden zijn hier echt goed, maar echt wel heel veel dus... En met een glaasje wijn eerbij... (We zijn tenslotte in de roijastreek dus) Daarna ben ik echt vroeg in mijn bedje gekropen. eerst mijn voetjes goed verzorgd en dan maffen. Was moe, maar geraakte moeilijk in slaap. het was een grote refugio, met 90 bedden in een ruimte dus ja. om tien uur moet het stil zijn, maar daarvoor niet natuurlijk. maar ik heb echt wel goed geslapen. Deze ochtend vroeg opgestaan, wwer voor het voetje en omdat ik het ook rustig aan wilde doen vandaag. Ik wil mijn teen niet te veel overbelasten dus. maar het ging betrekkelijk goed. Alex was al vroeg vertrokken omdat ze traag ging wandelen. De eerste 6 km waren een beetje pijnlijk. ik had van de verpleegster in het ziekenhuis (Oh ja heb ik al gezegd dat we daar niets moesten betalen :-)) zoiets zacht gekregen voor onder mijn boeten te plakken maar daat was een no go. Dus na zes km ben ik hgestopt in een bar, heb een cola gedronken en heb het er allemaal afgehaald. dat deed allemaal te zeer. daarna ging alles veeeeeel beter. de eerst 10km daarna in twee uurtjes. Niet slecht als ge weet dat het 1 bergop was en twee super modderig. gene cadeau zene met de sandalen. ;-) Maar ja ik ben nu ook niet naar hier gekomen om cadeaukes te krijgen he. 1 groot cadeau als ik het haal.... de voldoening!!! :-)
Daarna even gerust en dan nog 5 km. de laatste twee zijn altijd weer de ergste. Maar we zijn er weer geraakt. santo domingo is een heel moois stadje, met in de Kathedraal kippen. gek gezicht zene. hihi. ook de Albergue is super modern prachtig uitgerust met veel en propere douches enzo. het hoeft niet altijd zo te zijn, maar af een toe een beetje luxe is wel eens leuk. het gekke is hier dat er geen vaste prijs is. Donation noemen ze dat hier, en dan mag je geven wat je wil. normaal geef ik dan altijd 5 euro omdatin andere Albergues vragen ze 6 tot acht euro, maar hier heb ik toch maar 6 gegeven. deze middag heb ik mijn kleren gewassen in een wasmachine, ook al zoiets leuk van tijd tot tijd. Dan ruiken ze echt lekker en zijn ze zeker droog he. :-) oh ja en ook mijn sandalen een beurt gegeven, want die zagen er nogal uit...voor de rest heb ik het rustig gedaan. Thee gedronken meet een paar anderen en dan een wandelingetje in de stad op het gemakske. de teen en de blijn tussen de tenen is opmerkelijk beter. Heb er deze middag enkel isobetadine opgedaan en een sok aangedaan. ( heel sexy in de sandalen hoor) en kan er al goed op lopen dus. het gaat de goede kant uit!! oef.
Morgen is het weer ietsje verder... ongeveer 25 km naar Belorado. Het is een vrij vlakke etappe, dus ga nog op mijn sandalen wandelen, misschien ga ik overmorgen proberen om de bottinnen nog eens aan te doen. We zien wel. het gaat goed op de sandalen dus... niks forceren. ben ten slotte op vakantie hier he.
Dikke zoen aan iedereen en zie jullie nog altijd graag!!!!!

Trientje xxxx

maandag 25 mei 2009

Navarrete - Najera en toch maar even langs de dokter

hier is ze weer de Trien, ;-)

Vandaag was een kort dagje. Vanacht niet ze heel goed gslapen. een paar keer wakker geworden vnwege gesnurk en een beetje voetpijn. maar ca va. t was ook de derde dag dat ik nu op sandalen liep en dat zijn dan weer ander spiertjes dat je gebruikt en dat voel je wel. Dus deze morgen in de regen vertrokken naar najera. iets minder leuk natuurlijk met die sandalen, maar ja eens de voeten nat zijn zijn ze nat he. het goede is natuurlijk ook weer wel dat het niet veel uitmaakt want dat je geen wrijving krijgt hierdoor. Dus op weg maar weer. Moet toegeven, omwille van de regen met ietsiepietsie minder goesting ;-) maar das ook normaal he. Het heeft ook niet zo lang geregend dus... de voeten liepen in het begin precies op speldekes, maar zoals altijd na een half uurtje voelt ge dat niet meer. deze morgen keek jo naar mijn teen en zei dat ik toch terug naar de apotheker moest gaan, omdat hij erg rood begon te zien. het wandelen ging ca va, want de kramp van gisteren zat nog een beetje in mijn bil. (maar positief denken... da poepke wordt mooier en mooier he haha) maar door een beetje pijn laten we ons niet doen. Aan iets anders denken en rond je kijken is de boodschap. (En vandaag ook wel een beetje kijken hoe je loopt, want t was een beetje modderig :-)) in najera aangekomen de apotheker binnen. die mannen verdien geld aan ons niet normaal. Moeke, ben misschien wel een halve junk als ik thuiskom, maar heb het dan hopelijk toch gehaald he hihihi.
mijn intensie was om iets als dettol of zo te halen om eens goed te baden. nu ik liet mijn teentje zien aan de apotheker en Medicina was het enige wat eruit kwam. de anderen zijn verder gewandeld naar een dorpje verder, maar mijn plan was toch sowieso om vandaag hier te blijven en een beetje rust te nemen. En ik ben deze reis alleen gestart dus... It's my journey! en daarbij u forceren is voor niets goed. ik voelde me een beetje moe dus, en zit nog perfect op de planning. Alleen Alex is mee naar de dokter geweest. Ze moest haar voet ook even laten checken. Ik dus naar de dokter. de teen is toch een beetje ontstoken en de zalf die ik eerder gekregen had was niet goed. Hij vertelde mij dat ik het droog moest krijgen met isobetadine en heb pillen antibiotica meegkregen voor vier dagen. we zullen wel zien hoe het dan staat he. ik heb absoluut geen pijn aan de teen, en het wandelen op de sandalen gaat goed tot dusver dus no problemo. Altijd lachen en dan vergeet je dat je iets hebt.
Dus nu zit ik hier weer te schrijven he... Heb een doucheke genomen. het weer is een beetje kwikkelkwakkel, maar morgen geven ze blijkbaar goed. we zien wel en nemen het zoals het komt. gisteren trouwens geweldig gegeten!!!
Morgen ga ik sowieso tot santo domingo de calzado, en dan zie ik wel weer.

Dikke kus iedereen en tot gauw!!!!

zondag 24 mei 2009

Villamayor - Viana - Navarrete - oef!

Hela,

Het is nu wel twee dagen geleden, want gisteren geen internet.
Gisteren was eenhelse dag. Om 7u vertrokken in de sandalen want schoenen dat ging niet met de teen. 's Morgens was hij nog dikker en de vrouw (superlief trouwens) van de Albergue zei dat ik in Los arcos - een stadje verder naar de Apotheker moest gaan om de blijn die onder de nagel zar te laten verzorgen. Daar zag ik nu niet echt naar uit, maar ja. Het moest gebeuren he. Soit ik dus op weg. Een beetje ongerust over mijn Achillespees omdat die eeen beetje reactie vertoonde van in de sandalen te lopen. Maar ik denk dat het gewoon door de ondere positie van mijn voet was. Het wandelen ging heel goed. Blijnen die voel je na 15 minuten niet meer dus... Ale, in Los Arcos aangekomen had ik echt geen zeer dus ik dacht even... Misschien moet ik gewoon wachten. Maar dat vonen de anderen niet echt een goed idee. Dus ik de apotheker binnen, mijn teen laten zien. Amaai ik nam het verband eraf en die was nog dikker geworden. Dus de dame van de apotheker gaf me een klein spuitje en zei dat ik onder mijn nagel het vocht eruit moest nemen. Ik denk dat mijn gezicht toen boekdelen sprak want ze zei dat zij het wel zou doen. Het deed allemaal geen zeer hoor, maar moet wel zeggen dat ik toen ook wel even een traan heb gelaten. Het vocht spoot er letterlijk uit. Ook rondom aan de nagelriem was het een en al blijn. En aan de andere teen een klein beetje. Maar ja ze heeft ze goed verzorgd en me zalf met antibiotica meegegeven om er aan te doen en hoe ik het moest doen. Wij dus verder (eerst een koffie gaan drinken want dat was wel even nodig. We zijn Jo, Alexanddra, Christian en Thomaz twee duiste mannen. We namen onze tijd want we moesten nog maar een 7tal km verder tot Torres el rio, waar we dan zouden blijven. Tegen een uur of 1 kwamen we daar dan aan.... Geen slaapplaats meer. Wat nu???? Terug? Geen optie. verder dan. Maar verder was tot in Viana wat nog 11 km wandelen betekende. het moest wel. het was ondertussen 2u en al geluk was het niet zo warm als de dag ervoor. Ik heb toen even mijn vertsand op nul gezet. Mezelf niet toegelaten om pijn te voelen en gewoon gaan. ik heb gas gegeven, niet normaal. Thomaz schrok zelf haha "You're fast" Het enige wat ik dacht was gaan en blijven gaan :-)
Om kwart na vier zijn we aangekomen in Viana. toen we door de kleine straatjes gingen applaudisseerden de mensen. Geweldig gewoon. Hop (ale zo hop was het nu ook weer niet) naar de Albergue... ook vol. dan weet je het even niet meer hoor. een hostal zoeken dan. die hadden we gauw gevonden en voor 14 euro een kamer met twee en lakens ipv een slaapzak. Alex en ik kwamen in de kamer, smeten onzelf op het bed en kregen spontaan de slappe lach van vermoeidheid. We konden letterlijk geen pap meer zeggen. Weer meer dan 30 km, maar ja we waren er wel weer geraakt. Veel tijd om ter rusten was er niet, want na de douche en het verzorgen van de voeten. Weer het water onder mijn nagel uit trekken. Deze keer zelf natuurlijk. was het al tijd om te gaan eten. de pelgrimsmaaltijd was heerlijk , maar veel te veel gegeten. eerst een heel bord Paella (waar ik normaal al ruim voldoende mee zou hebben) en dan nog vis met frietjes en sla en eeen rijstpap als toemaat. Niet normaal hoeveel je hier eet. Thais ik geef je 100 % gelijk. maar nu had ik me wel overeten. Ook twee glazen wijn waren zelfs teveel. Ik was gewoon te moe. Toen ik in de kamer kwam om 9u was ik wel en beetje misselijk., maar ja . Weer teen verzorgen en gaan slapen. ik heb niet zo goed geslapen. natuurlijk was heet hier ook zaterdag en dat zullen we geweten hebben. Maar ja deze morgen wwer op om 6u en na de teen ;-) weer vertrokken. maar ik voelde al gauw dat ik nog moe was. Kreeg in het begin al een beetje kramp in mijn heup. na een tijdje ging dat over en om negen uur zijn we dan gestopt in een klein huisje bij het binnenkomen van Logroño, waar moeder en dochter elke dag koffie en brood prepareren voor de pelgrims. ook hadden ze hun eigen stempel. En daarna maar voort he. Alles ging heel goed weer, buiten het feit dat de trip niet zo mooi was vandaag. Heel de tijd in de stad... Geef mij maar de natuur. tegen een 12u zagen we Navarrete dichterbij komen en dan kwam het. Terug kramp in mijn heup. verschrikkelijk. Ik kreeg het er niet uit. Alex was verderop dus ik moest doorgaan. thomaz is bij me gebleven en hij zei maar van we stoppen even, maar dan kon ik helemaal niet meer verder. Dus twee km al strompelend bergop. maar ik ben er weer geraakt. We moesten wachten voor de Albergue open ging dus ik heb me op de grond gelegd om te strechen. heb ook direct magnesium genomen en nu is het wel wat beter, maar toch vanavond en morgenvroeg nog goed strechen hoor. Spijtig genoeg is het nu ook aan het regenen dus ik hoop dat onze kleren droog geraken. maar dat zijn dan weer zorgen voor morgen. Morgen ga ik wandelen tot najera en dan zie ik daar wel hoe ik me voel. Das maar 16.58 km dus...
Alles is nog steeds goed en ik voel me nog steeds super hier. deze middag een beetje bij geslapen en sebiet eten se. Een ding heb ikhier in ieder geval al geleerd. JE KAN VEEL MEER DAN JE ZELF MOGELIJK ACHT111111111
Love you all!!!
Dikke zoenen
Trien xx

vrijdag 22 mei 2009

De kaap van 100 km overschreden

Lieve schatten,

De 100 km zit ook al in de beentjes. Vandaag was weer op zich goed. Gisteravond mijn voetjes verzorgd 2 kleine blijntjes verzorgd. Plus natuurlijk mijn dikke teen. Heb er een dikke laag voltaren opgesmeerd en dan iets over gedaan. deze morgen zag hij er goed uit en ik kon zelfs mijn botinnen aandoen. Dus weer op weg. het weer was prachtig dus het plan was om 29 km te wandelen. Alles ging echt goed vandaag. De pijn in de teen viel mee. enkel aan de nagelriem dus je kan al raden he. Toen we (Alexandra en ik) in Estella aankwamen (op ongeveer 9 km van ons einddoel) waren we vol goede moed. Natuurlijk want op ongeveer 3 km was er een wijnbron en dat gaf natuurlijk goede moed he. ;-) Dus weer verder. Natuurlijks waren we dan een uur of 1 en het werd echt heel heet. Maar aan de wijnbron aangkomen wer vol frisse moed. Em lekkere beker wijn (gedeeld met ons twee) en mijn Tevas aangetrokken en nog verder voor de laatste 6. Amaai mijne frak... Vrij stijl omhoog in de hitte van de spaanse zon... Ik had het geweten. Op zich was de helling niet zozwaar, maar die hitte. Ik voelde me letterlijk verbandenwant smeren had ik net nog gedaan. maar we hebben het gehaald. In de eerste Albergue zijn we binnen gewandeld. Een franse, heel promitief, maar eigenlijk zoals het zou moeten zijn. Enkel basis en super vriendelijke mensen!! Toen ik mijn sokken uittrok..... Het verdikt van de teen. ja de nagel gaat eraf komen. zonder fout. Ga proberen sebiet hem zo kort mogelijk te knippen en dan zien of iek morgen in bottinnen kan. Anders zullen het de sandalen worden. Al geluk ben ik vandaag verhogingen voor de hielen gaan halen zodat mijn achillespees niet te veel belast wordt omdat die tevas wel een beetje lager zijn. Maar als het moet dan moet het en dan ga ik in sandalen verder he. Nu de teen doet eigenlijk buiten die nagelriem vrij weinig zeer dus als de nagel eraf komt, moet ik hem allen goed verzorgen, maar dat doe ik zowieso dus... Ik kan wel al zeggen apothekers hier doen gouden zaken :-) :-)
Sebiet kruip ik goed in beddeke. goed rusten vor morgen. Morgen niet echt een plan. We beginnen te wandelen en dan zien we wel. Wilde eerst naar Viana gaan, maar na de zware dag van vandaag is 30 km misschien iets te veel. Ik zie wel hoe het morgen loopt, ga me ook niet onnodig forceren hoor.
Oh ja ik heb Jo terug gevonden. Ze is hier nu in dezelfde refugio. haar voeten zijn nog steeds niet veel beter, maar het is een harde madam!! Toen ze aankwam, ik denk een uur later dan Alex. en ik en ze deed haar schoen uit huilde ze van de pijn. Ik heb echt met haar meegeweend. Toen de vrouw van de refugio haar voetenverzorgdeheb ik haar een glaske wijn gegeven om de pijn te dragen. Maar ik ben blij dat ze hier is want ik was een beetje ongerust.
Ale dat was het dan voor vandaag. Morgen 8als er internet is) weer een vervolg.
Dikke kus

Trien xxx

donderdag 21 mei 2009

Mannekes gewoon enkele sfeerbeelden he. de hele reeks in voor later want dat duurt allemaal erg, maar zo heb je al een ideetje he
















Na regen....

helaba,

Hier ben ik weer. Deze nacht super goed geslapen. Zag er niet naar uit, Ik lag net in bedje toen de mevrouw onder mij begon te snurken... echt niet normaal, maar dat was nog niet het ergste. een half uur later haar man naast mij ook. Zelfs met oordopjes in kan ik niet slapen. Toe er een spaanse jongen dat zag vroeg hij of ik wilde ruilen van bed, want hij zou er geen last van hebben zei hij. heb nog gevraagd of hij zeker was, maar dat was hij. Dus ikke heel goed gelsapen en toen ik om half zeven vertrok lag hij nog steeds te ronken. Wel met zijn kussen over zijn hoofd :-)
Vandaag super dag gehad. van Pamplona to Puenta de la reina. 24 km ongeveer. het ging echt goed. De spierpijnen waren zo goed als weg dus dat was al 1 ding. Maar toen ik gisteren nog een beetje aan het lezen was in mijn gids en ze het landschap beschreven dacht ik bij mezelf. Ja kan het moeilijk tegen iemand zeggen natuurlijk haha. Dus ik dacht... Trien ge bent te veel bezig met het stapen en te weinig met het geen er rondom je gebeurt. En het is waar. Ooit ga ik de laatste 2 dagen nog eens over doen om te zien wat ik allemaal gemist heb. maar nu heb ik mezelf de belofte gemaakt dat ik ik ga genieten en genieten en nog eens genieten. Zo vergeet je de pijnekes. En al doende leert men want ik heb gelijk gekregen. het was echt prachtig vandaag!!!! Mooie natuur, mooie dorpjes...Eerst een mooie deftige klim naar boven. daar ben ik ook het kruis van Frans koks tegen gekomen Jos en Vera, moesten jullie dit lezen. en ander kan iemand het hen vertellen. Ik heb er bloemen bij gelegd en er mijn engelenstof uitgeblazen (saartje en Ellen9 dit leek me de geschikte plaats, hij is een perfecte engelbewaarder) Daarna nog even naar en en weer naar beneden natuurlijk. daar heb ik wel mijn teen een keer heel hard gestoten dus ik denk dat het een blauwe wordt. Maar ja, dan is het ook zo. Op een 7 tal kilometer van Puenta heb ik mijn tevas aangedaan en wonderbaarlijk super!! Me Liked ;-) het was alsof ik opnieuw aan het begin van de dag was. Dus dat wordt mijn plan voor de rest van de trip... beginnen met Schoenen en als ze knellen of iets anders ... TEVA. Had even bij de afdaling een beetje pijn in de knie, maar Alexandra, een duitse vrouw die nog in de nationale ploeg tegen onze eigenste An Wouters heeft gespeeld heeft ze dan afgetaped.. Het bleek een jumpersknee te zijn. Niks erg doet ook niet verschrikkelijk pijn, alleen lastig. en s avonds... Traumeel en alle zorgen zijn voorbij.
Kortom het was echt een super dag vandaag. ik heb genoten, het wandelen ging goed en zit nog perfect op schema. Nu in een heel mooie refugio, zalige douche en het weer is ook oke. het kan allemaal niet beter!! Ik ga nu proberen fotos te publiceren, maar ga mijn verslag wel al publiceren, ben bang dat ik het anders kwijtgeraak, mijn IT kennis kennende :-)
Dikke kus aan iedereen en geniet van jullie lang weekend daar!!

woensdag 20 mei 2009

Wat een middagje rust kan doen

Hela lieve mensen. het gaat al heel wat beter. Heb deze middag 1.5 u geslapen en alles eens goed gemasserd. In het zonneke gaan wandelen en ook Teva sandalen gaan halen. Dan kan ik als de voeten pijn doen in de schoen daarop verder. Niet goedkoop, maar ik heb het ervoor over. daarjuist inkopen gaan doen en een tortilla gegeten en nu klaarmaken voor bedje. Wil er morgen vroeg uit zodat ik tijd genoeg heb om te wandelen en op tijd eens te rusten. maar natuurlijk eerst nog eens de benen soigneren he! Pieter... zou ze willen leten masseren hoor, maar ik vind geen man die dat wil doen. ;-) Dan zal ik het zelf maar doen he. Lukt wel hoor!! :-) Ale.. Nogmaals merci voor de steun en de bemoedigende woorden... Dat maakt het allemaal mee de moeite waard!

PS. Heb die zwerver terug gezien en heb hem iets gegeven als dank... Dat was mijn goede daad voor vandaag!

De beruchte derde dag...

Er hadden al mensen tegen me gezegd... De derde dag is een moeilijke. Niet zo zeer de route zelf, maar gewoon fysiek. Wel ze hebben precies gelijk gekregen. Deze morgen goed stijf, maar dacht ik wandel dat er wel af, maar niets was minder waar. Heb echt afgezien. raar omdat de twee vorige echt wel goed gingen. mijn plan was om van Larrasoña 20km af te leggen naar een stadje net voorbij Pamplona. Maar op een 5tal km van pamplona de eerste hindernis. Werken en we wisten niet goed waar naartoe. Vragen had geen zijn want ze beginnen dan een hele babbel in het Spaans en daar verstaat ge dus geen jote van. Een beetje rondgewandeld en toch terug op het juiste pad terecht gekomen. Voelde me moe (ook niet zo denderend geslapen wegens een snurker naast mij) en ik had zoiets van ga me in pamplona even zetten, iets eten en dan kan ik nog wel verder. In Pamplona aangekomen ben ik Jo (eeen Nieuw Zeelands meisje waar ik al twee dagen mee wandelde en wiens voeten vergeven waren van de blijnen, kwijtgeraakt: Ik voelde me net in eeen doolhof, dus heb ik aan een dame die engels sprak gevraagd of er ergens een soort marktplein was, met terrassen enzo. Ze wees me de weg en ik dacht dat ik dan daar wel iemand bekend zou tegenkomen... Daar aangekomen.... NIEMAND. Geen rugzak te zien!!! de moed zonk me in de schoenen. DUs ik zet me op een bank, want had reuze honger, om een stuk brood te eten , en een stuk chocolade. Ik doe mijn rugzak open ... weg brood. Waarschijnlijk laten liggen toen ik water was gaan vullen. En daar waren ze voor de eerste keer... de waterlanders. Ik was stik op, honger alles deed zeer... Naast me zat een spanjaard (denk zelf zwerver) die me dan heeft begeleid naar de Albergue ( De Refugio) . Ik dacht: Ik kan beter hier blijven en een namiddag goed rusten en dan morgen met goede moed verder. En na een doucheke en een goed stuk brood en terug heel wat bekende mensen te zien voel ik me al een heel pak beter. Nu ga ik sebiet mijn benen eens goed masseren en de voetjes verzorgen en dan een beetje opladen in het zonneke, met een grote cola!! Geen paniek, die dagen moeten er ook zijn en morgen met goed moed weer verder. Zeker al tot Puenta de la reina. Van daaruit zien we wel verder. ook na de foto´s gezien te hebben van Marie, en Laura natuurlijk... Geeft het allemaal weer moed. vanavond vroeg beddeke in en morgen weer verder. Geen paniek lieve schatten... zo´n dagen horen er ook bij. ben nog steeds blij dat ik hier ben hoor.
Dikke kus!

dinsdag 19 mei 2009

mijn spierekes beginnen het te voelen ;-)

Ola,

Vandaag dag 2. Een trip van Roncevalles naar Larrasoaña. 25 km zitten bij in de beentjes. Ik heb vandaag heel de dag alleen gewandeld, maar had eerlijk gezegd geen tijd om na te denken. Nu toch nog niet ,-) Deze morgend vrij goed opgestaan. Natuurlijk goed wakker want lag er gisteren om 9u in. en dat voor een nachtraafke als de trien. haha. Maar was wel echt moe en dus als een blok in slaap gevallen. Het feit dat er 120 andere mensen rondom mij lagen heb ik zelf niet gemerkt. Roncevalles was een heel mooie refugio trouwens. Heel groot in een oud hospital blijkt achteraf. (ik dacht dat het een kerk was) Na het eten zijn we nog naar de mis geweest in het klooster. en nog maar eens een pelgrimszegen gekregen. Dat is ook het enige wat ik ervan verstaan heb, ,maar het hoort er allemaal natuurlijk bij he. Dus deze morgen om 6u uit de veren. Stijfheid viel goed mee alleen heel stijf in de liesstreek. Maar met een beetje voltarengel en na een tijdje stappen viel dat allemaal wel mee. Mijn trip ging goed tot in Zubire op 5 km van Larrasoaña. Daar even gestopt en een beetje inkopen gedaan en ik dacht: komaan mertens.. de laatste 5. Alemaal oke tot ik een bordje twee km tegenkwam. Amaai mijne frak dat waren denk ik de langste twee km uit mijn leven. Nu begon alles zeer te doen. Mijn voetjes, mijn scheenbeen van de zware afdalingen van vandaag, mijn poep (Ja ja ik ga een getraind poepeke hebben als ik thuiskom hoor ;-) maar ook hier geldt... wie mooi wil zijn hihi) Kortom toen ik hier eindelijk in het dorp arriveerde kon ik mijn geluk niet op en was ik weer een beetje trots op mezelf. Ook alle bekende gezichtjes terug zien... leuk! Dan in de lijn wachten om binnen te kunnen, want wie eerst arriveert krijgt eerst slaapplaats. Maar ik heb een beddeke voor vanavond hoor. Doucheke kunnen nemen, kleertjes gewassen, voetjes verzorgd (Tot hiertoe nog geen blijntjes dus hout vasthouden) Daarjuist nog een in het zonneke gezeten met toffe australische mensen en een Engelsman. maar zij stoppen, morgen want ze zijn al een maand aan het stappen en hebben vorig jaar de camino gedaan. Morgen is niet zo een zware etappe, maar dat is niet zo erg, dan kan ik goed op mijn gemak gaan want mijn spierekes moeten ook een beetje wennen he. Voel me mog steeds heel goed en geniet van alles wat er rondom mij gebeurd, hoe zwaar het fysiek ook is. Kan spijtig genoeg nog geen foto lop de blog zetten omdat die kassen hier afgesloten zijn dus dat is voor later :-(
Als ik terug internet tegenkom hou ik jullie uiteraard verder op de hoogte. Merci trouwens iedereen voor de lieve reacties en de steun. Echt fijn om te lezen!!!!!
Dikke zoen
La Peregrina xxxx

maandag 18 mei 2009

misschien ben ik dan toch een berggeitje :-)

Dag lieve mensen,

het is zover, ik ben er aan begonnen. De eerste toch zit erop!!!! Maar zal misschien best beginnen bij het begin. gisteren morgen vroeg vertrokken. Aan het station afgezet door mijn lieve collegakes. Nog eens een dikke merci Ellen em Saartje. na een llange treinreis toegekoñen in St jean pieds de port. Het ging allemaal wonderbaarlijk vlot moet is zeggen. Oef... al 1 hindernis minder. Op de trein van bayonne naar St jean pieds de port zaten buiten misschien 2 of 3 anderen enkel Pelgrims. ik ben bij een man gaan zitten die ook alleen was. Julian uit Montreal. Hij had letterlijk gedroomd van de reis en ging hem dus nu ook doen. Wanneer we uit de trein kwamen ging hij direct boeken in een hotel. (hij had een beetje een jetlag te verzerken natuurlijk) Dus ik volgde de stroom maar. eerst even aanmelden en een refugio zoeken. Ik was duidelijk niet alleen. Even geinstalleerd en dan het stadje verkennen. Mooi stadje trouwens. mijn eerste plan was om nog 6 km te wandelen, maar die refuge was vol dus ben ik maar gewoon in St jean pieds gebleven. Toen ik daar rondliep was het zel een beetje gek. Zo helemaal alleen.... Toen spookte er weer even door mijn hoofdje.. Waar ben je in godsnaam aan begonnen. Maar ja iedereen liep er zo een beetje te dwalen dus ik probeerde me niet te veel zorgen te maken. Dus heb ik mezelf maar op een lekker Paella getrakteerd en terug naar de refugio gegaan. het was ondertussen al 8u dus tijd om me op het gemakske klaar te maken. Douche genomen en in mijn bedje nog een beetje geschreven en gekeken wat me de volgende dag (vandaag dus) te wachten stond. Een heel lange trip van 27 km over de laatste top van de Pyreneeen.
Deze morgen na een goede nachtrust om 6u opgestaan... (ging goed trouwens :-)) En maar vertrekken he... Eerst nog even langs de bakker om voorraad in te slaan, want onderweg kom je niets tegen hadden ze al gewaarschuwd. Het was niet van de poes, dat moet ik echt toegeven. Amaai echt stijle stukken en voornamelijk bergop., In het begin moest ik mijn ritme en ademhaling toch zoeken hoor, maar eens ik die gevonden had ging het goed. Ben bijna heel de tijd met Magnus een zweedse jongen meegewandeld of toch in de buurt gebleven, want alleen wandelen is echt niet erg. ik vind het zelfs echt leuk om sommige stukken alleen te doen. Maar eens we EINDELIJK op de top waren... FANTASTISCH GEVOEL!!!!! Even een gilletje van geluk en afdalen maar! Wat ik nog vergeten te zeggen was.... De natuur is gewoon wonderbaarlijk mooi! Ook al was het mistig... super gewoon. En vanaf je 500m bent afgedaald.. stralende zon!! Ongelofelijk. De afdaling zas ook niet zo makkelijk, ik ben echt blij dat ik mijn wandelstokken bij had.!! En ook hoge waterdichte schoenen waren geen luxe. :-)
Maar gelukkig dat ik was toen ik de kathedraal van Roncevalles zag. Ik ben er geraakt.. zonder kleerscheuren, op een redelijke tijd... natuurlik voel ik mijn voetekes nu wel, maar heb nergens echt pijn. Hoe moeilijk en zwaar de trip ook was.... heb echt genoten. Ook het contact met de mensen is eht begonnen. iedereen die je tegenkomt is vriendelijk, iedereen helpt iedereen.
Toen ik hier in een cafeke ( nadat ik mijn bedje was gaan reserveren) hoorde ik voor de eerste keer nederlands. Een Hollandse vrijzilligster (gezellige negerin)... Toen ze vroeg wat familie en vrienden ervan vonden kreeg ik echt de traantjes in mijn ogen... Mis jullie natuurlijk, maar ben ook echt gelukkig...
Ale ga nu stoppen voor vandaag.
kan hier helaas geen fotos nog niet opzetten dat zal iets zijn voor de volgende dagen...
Zie jullie allemaal graag en tot snel!!!

Trientje xxxxxxx

zaterdag 16 mei 2009

Nog 1 nachtje slapen

Ik  heb er maandenlang naar uitgekeken. Het leek altijd nog zo ver weg,  maar nu komt het wel heel dicht bij. Morgenvroeg, om 5 uur ga ik het wagen.  De ruim 750 km lange camino trotseren. Ik kijk er enorm naar uit, maar nu beginnen de zenuwen me toch een beetje parten te spelen.  Dan denk ik bij mezelf: "Mertens, waar zijt ge aan begonnen??"  Maar ja, ik sta ervoor en ik ga erdoor! Ik heb er zin in, dat zeker en alles zal wel loslopen eens ik in St-Jean-Pieds de port begin te wandelen. Ik laat regelmatig wel iets weten.  Tot snel! xxx